در فضای آزاداندیشی و تبادل افکار و اندیشه‌ها باید این فرصت به همه داده شود تا بتوانند حرف‌ها و نظرات خود را بازگو کنند تا از دل این زد و خورد عقاید یک اندیشه جامع و راهکاری اجرایی برای عرصه‌های مختلف کشور بیرون بیاید.
سخنان افروغ در پارک ملت به مذاق بسیاری از دوستداران ولایت خوش نیامد و نسبت به آن واکنش نشان دادند هرچند تجربه نشان داده که از جناب افروغ انتظاری بیش از این نبود. قصد آن را ندارم که دیدگاه‌های افروغ را به نقد بنشینم چرا که هر روز دیدگاه‌هایی از این تندتر را در دانشگاه‌ها و مجامع دیگر می‌شنویم و تا آنجا که از وسعمان برآید پاسخ می‌دهیم لکن دو نکته وجود دارد. نخست این که طرح چنین بحث‌هایی به صورت یک طرفه آن هم در یک برنامه تلوزیونی کار صحیحی نیست چرا که نوعی مصداق شبهه‌پراکنی است و عوام هرگز به دنبال پاسخ شبهاتی که با زبان ساده از رسانه ملی پخش می‌شود نمی‌روند و از این‌گونه شبهات هم برداشت درستی ندارند، هرچند چنین شبهاتی از زبان کسانی همچون کدیور بارها مطرح شده و افراد مختلف هم پاسخ آن را گفته‌اند.
از سوی دیگر دفاع ما از ولایت باید بر اساس منطق و دانش باشد وگرنه نتیجه عکس می‌دهد از این رو جای این بحث‌ها اساسا در محافل علمی است و اگر هم قرار است رسانه‌ای شود باید به صورت مناظره باشد تا مردم جواب شبهه را هم دریافت کنند و اگر منتقد واقعا نکته درستی مطرح می‌کند از او حمایت کنند.
نکته دیگر این که اگر نگاه تیزبینانه‌ای به وضعیت کنونی کشور بیندازیم و وضعیت جهانی، فشارهای بین المللی، فعالیت قوای سه‌گانه، احزاب، گروه‌ها و شخصیت‌های مختلف را به دقت کنکاش کنیم  و در این میان گوشه چشمی هم به جایگاه رهبری و مطالبات ایشان داشته باشیم می‌بینیم که ایشان واقعا تنها هستند و ملت ایران به چشم دید که چگونه معتمدین رهبری در شرایط حساس پشت ایشان را خالی کردند و اگر بگوییم رهبری به تنهایی کشور را از فتنه 88 نجات داد حرف گزافی نزده‌ایم، خوب با این همه فشاری که حضرت آیت الله خامنه‌ای در این جایگاه حساس تحمل و با تمام توان برای این ملت پدری می‌کنند شایسته نیست شبهاتی از رسانه ملی پخش شود و جایگاه سیاسی و اجتماعی و اقتداری که لازمه این جایگاه است مورد هجمه قرار گیرد.
و در پایان؛ اگر همین آقایان خواص (خواص‌نما) که در طول سال‌های پس از انقلاب صحنه‌های مختلف و شرایط گوناگون را دیده‌اند به جای شبهه پراکنی و تلاش برای رسیدن به مال و مکنت به بررسی آثار تصمیمات رهبری در مقاطع حساس بپردازند پرده از خیلی واقعیت‌ها برداشته می‌شود و همه می‌فهمند که آن روزی که دیپلمات‌های ما در افغانستان کشته شدند و همه آقایان و مسؤولان بالاتفاق دستور حمله صادر کردند تنها رهبری ایستادگی کرد و ما را از داخل شدن در یک جنگ خانمان‌سوز حفظ کرد و از این موارد بسیار است لکن به نفع برخی نیست که بازگو شود برای همین هیچگاه چنین مسائلی را مطرح نمی‌کنند./ پایان